Sünte Matten Vögelken
(Lied der Kinder zu Sankt Martin)

Sünte Matten Vögelken,
ha son raot-raot Kögelken,
ha son raot-raot Röcksken an,
flog owern Rhin.
Sünt Martin, de ha ne Koh,
de ha kin Heu uns Straoh dorto.
De Koh füng an to laopen,
van hirten bis naor Schaopen
(oder: von Wippen no Wappen no Schaopen)
Laot us hier nich lange mehr staohn,
wi mött noch ein Hüsken wieder gaohn.
Dre wiede Wege (dre wiede Stege).
Hier dor wonnet nen rieken Mann,
de us wall wat gewen kann.
Gewt us een paar Appels!
Sind ju Appels nich gut gerott,
dann gewt us een paar Beern!
Sind ju Beern nich gut gerott,
dann gewt us een paar Nötte!
Kri, kra, krötte, de Schmand löpp öber de Pötte.
Mond up schien, Mond up schien.
Van dage is Sünte Matten Tied.

Abgesang:

Gut hävt ji geven,
lange söllt ji leven,
selig söllt ji sterwen,
den Himmel söllt ji erwen!

Mit Krüz un Ploog (Das Landjugendlied)
(Text: M. Mönchtegeder, Melodie: Fritz Helmkamp, Meppen)

Liek dör de Wält löpp use Patt, wi willt ok liekut gohen.
Un is dat Läwen stur un hart, et mott us doch gerohen.

Ref:

Wann 't Krüz hoch öwert Dagwerk steiht, wann jung un olt tohoope geiht,
un alle sett'd den Ploog dorvör; kaomt wi wall dör.

Liek dör de Wält noh olde Ort, sik fromm un flietig rögen,
dat Hatte week un wohr dat Wort, gärn gewen un gärn plögen.

Liek dör de Wält in Glück un Not, in Sünnenschien un Rägen.
De Härgott helpt, he günnt us Brot, un giff de Saot den Sägen.